Eeen Ford Explorer is een SUV, een MPV, een 4WD met een powerengine van GMC van 3,5 liter, 6 cylinders en zo'n 250 PK. Nieuw kost hij vanaf zo'n vijftigduizend dollar en de onze had pas 14.000 mijl op de klok. Parelmoerwit glanzend in de zon, spinnende airco met gescheiden units voor bestuurder, passagier en alle 5 (!) overige inzittenden. De in onze contreien als compensatiebak omschreven auto beschikt over een vier-traps automaat en is van veel moderne snufjes voorzien, zoals electrische stoelverstelling en een danig geavanceerd alarmsysteem. Zo geavanceerd, dat het hele RV-park wakker was tegen de tijd dat ondergetekende de fijne kneepjes van het 100 dB gegil onder de knie had. Verkeerd knopje + te weinig uitleg = geluidsoverlast.
Verder is het een k hekje t auto. De vering is werkelijk bedroevend, je voelt elk barstje in het hiervan ruim voorziene wegdek als een Canyon. Een pothole is dan ook een Grand Canyon. De wegligging komt overeen met die van de 29 voet lange RV; deinend als een vissersboot en schommelend als een 8 maanden zwangere vrouw. De verlichting blijft hardnekkig uit wanneer het donker wordt; zelfs wanneer je het goede knopje hebt gevonden en de instelling van je voorkeur hebt gekozen, blijft het licht uit. Ander knopje om te bevestigen dat je het blijkbaar ook echt wil. De versnellingsbak is een drama in vier bedrijven. Geef een dot gas en er gebeurt echt gewoon niets. En dan nog even niets. En dan, als je het niet verwacht, opnieuw niets. En nét als je de moed opgeeft schoppen de 250 pk erin, als het niet meer hoeft en je dus bijna op je voorganger knalt.
Op naar Hollywood dus. Prima rit, beetje omgereden ( tomtom niet echt nodig, simpele rit maar om nou de kaart ook in de RV te laten was misschien niet het beste idee) maar om elf uur waren we in het park. Conform advies van alle voorgangers en suggestie van park meteen het treintje in en de grote tour gemaakt. Ik moet zeggen: goed idee. King Kong 4D is excellent; de special effects zijn onwaarschijnlijk echt. De ondergrondse ramp van de aardbeving (verrassend genoeg uit "Earthquake") is aardig maar het decor van de neergestorte 747 (uit "War Of The Worlds", gaat zien gaat zien, de enige film waarin Tom Cruise acteert) is indrukwekkend. Vooral als je over anderhalve dag zelf in een 747 gaat stappen.
Na de studio-tour hebben we Shrek 4D gezien. Errug leuk, grappig en opnieuw een technisch hoogstandje. Ook Emma, lichtjes visually challenged door haar ongemotiveerde oog ("We zeggen niet meer 'lui', we noemen het een uitdaging") zag voor het eerst echt goed 3d.
Na wat hotdogs en een beker cola in de vorm van Bart Simpson - die we de hele dag hebben rondgesjouwd, want refills á 1 dollar - zijn we de roltrappen afgegaan. Vier roltrappen, de een nog langer dan de ander brengen je naar het lower level, waar je Jurassic Park vindt; een geweldige tocht met een boot die eindigt in een vertical drop waarin je zelf de waterval bent. We hadden de twijfelachtige eer om vooraan in de boot te mogen zitten. Wanneer het fotografische bewijs wat aan de krappe kant is: ik heb mijn camera diep weggestopt en ben achterover gaan zitten.
Tegenover de uitgang van Jurassic Park is de ingang van The Mummy, de enige achtbaan van Universal. Nog opgetogen van het waterballet - en daarbij drijfnat, dankuwel, het is hier 30 graden - met MEC (MatEmChar) zo doorgelopen de achtbaan in. De ME vond het geweldig - hoewel de M haar knar stootte bij het wegschietgedeelte - maar C had meer met dé-C-leratie dan ac-C-leratie. Nog een keertje met Emma - The Big M had hoofdpijn en voor C zat het achtbaangedeelte erop; traumatiseren moet je niet overdrijven.
Na wat troostwerk alle roltrappen weer op en naar de Special Effects voorstelling. Door een onwaarschijnlijk omvangrijke presentator werden we door alle opties op het gebied van de beeldmanipulatie geleid; leuk maar niet meer dan dat. Wel airco en een goed rustpunt.
De dierenshow was ook leuk maar verder niks. Hoogtepunten zaten op het eind. Ik ben met Matilde en Emma in the House Of Horrors geweest, met live acteurs. Ze waren allebei doodsbang en ook weer niet, gillen en gieren, amused to death, en deze oude vader heeft zich bulderend van de pret door het house bewogen met twee semi-hysterische screamqueens aan de arm. Een groot feest voor mij en een hoogtepunt van mijn vakantie.
Aan het eind van het programma, vooruit dan maar nog even, naar The Simpsons Virtual Rollercoaster Ride. Waar de verwachtingen het laagst zijn, zijn de resultaten vaak het hoogst en dat geldt hier zeker ook voor. Gaat dat zien! Geen woorden voor.
Goede rit terug naar Malibu, biertje, buiten maken de krekels zo veel herrie dat we de zee niet horen kunnen. Morgen foto's maken van de kolibri's die hier bij de bosjes rondhangen en misschien ook een lizard. FF strand, beetje tannen, al wat inpakken... zit er bijna op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten