Samenvatting rondreis ZW USA

Hier is het nu woensdag 17 augustus 2011. Het is nu voor het gemak – want ik schrijf dit, om de zaken duidelijk te houden, veel eerder, namelijk dinsdag 16 augustus 2011, ’s avonds om 23.45 uur; wat tegen de tijd dat ik klaar ben eigenlijk alweer woensdag de 17e is. Maar eigenlijk klopt het ook weer niet want het is, vanuit jullie perspectief, al ruimschoots een eind verder. Het tijdsverschil tussen waar ik nu zit – California, maar dan niet Baja California – en Nederland is 9 uur. Dus wanneer ik deze blog-aanvulling schrijf en afsluit om 0:14 uur, wat het nu dan ook echt is, dan is het bij mij na middernacht, dinsdag- op woensdag, na ons bezoek aan Universal Studio’s. Bij jullie is het nu dus 09.14 uur in de ochtend; als je vroeg op zou zijn had je deze post al kunnen lezen. Alleen, ik schrijf hem 24 uur voordat ik hem verzend dus je kunt hem nog niet lezen. Sterker nog, ik ga back to the future. Als ik mijn eigen bericht post wanneer jullie in bed kruipen dan kan ik hem even later lezen als jullie net opstaan – alleen ben ik dan 9 uur verder en jullie pas en uurtje of 2.

Net, voordat ik ging plassen, klonk dat nog allemaal volledig logisch. Ik snapte het en kon het zelfs aan een behoorlijk blondje uitleggen. Hoe een korte pitstop hier verandering in kan brengen begrijp ik zelf ook niet maar ondertussen begrijp ik er zelf ook geen fluit meer van.

Hoogste punt 3145 meter. Drie uur later zeeniveau. Verrassend genoeg niet laagste punt; dat was in Salton Sea , diep in de Mojave-woestijn, -60 meter in een zoutmeer.

2350 mijl, 374 gallon, gemiddelde prijs per gallon zo’n 3 dollar 70.

Vandaag op weg naar nota bene Universal Studio’s, het hoogtepunt van nep, een echte, life present, niet eens platgereden zeehond gezien. Klein hoogtepunt. Verder:

Desert Eagles, zó buitengewoon veel dat je er bijna blasé van werd; herten: 2 levend waarvan van 1 bewijs; zo’n 56 dooie waarvan geen bewijs. Hagedissen, salamanders, torren, vlinders, de een soms nog mooier dan de ander. Konijnen, ratjes, squirrels. Verwilderde koeien, paarden.

Kolibries. Volkomen onverwacht kwam er een kolibrie voorbij onderweg, ik weet niet eens wanneer precies. Het leek toen nog een exclusieve ontmoeting, een die ik alleen in mijn vertelling kon verwerken. Zie foto’s. Hier op de campground in Malibu zijn er meer en is er een plek waar ze gevoerd worden.

Ik wordt er moe van als ik er aan terugdenk. Het wordt een lange dag, met negen uur extra. Ik ga naar bed. Tot morgen allemaal.