Las Vegas dus.
Na een opmerkelijk acceptabele nacht - ondanks de ontbrekende airco - om 9 uur gaan rijden. Eerst tanken; 35 gallon van 3 dollar 64 na 200 mijl - do the math, zoals ze in The Big Bang Theory zeggen.
Na ampel overleg blijk ik de Amerikaanse Circuit Brakers niet te begrijpen (zekeringen, maar dan net even anders). De airco doet het met een flick of the switch weer - even. Het ding doet het een kwartier en net als je denkt dat het koeler wordt houdt 'ie ermee op. Dan zet je hem toch weer aan? Tuurlijk maar da's lastig als je net een kilometer (sorry, 0,7 mijl) verderop op The Strip loopt.
Om 12 uur 30 gearriveerd. Om 15 uur de camper verlaten en Cicus Circus binnengewandeld. Daar was het namelijk koel. Zo koel dat we voor Charlotte een T-shrt moesten kopen want het kind had 't koud (!) terwijl het buiten, zelf gemeten, 38,5 graden in de schaduw was.
We hebben kaartjes gekocht voor een show, want dat doe je in Vegas. De naam was Jan nog wat, Ema heeft verkering met hem en het is een Hans Klok achtige magician uit Deutschland. De kinderen hebben er erg van genoten; er was evenwel wat pre-show-stress mijnerzijds met betrekking tot de inname van calorieen - die in mijn geval evident eerder had moeten plaatsvinden om de sociale interactie te optimaliseren ( ik was strontchagrijnig van de honger dus).
We blijven nog maar een dagje extra hier. Het reizen moet wel leuk blijven en je kan maar zoveel woestijn per dag verteren. Daarnaast is hier erg veel te zien.
Spreek jullie morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten