Regen. Zachtjes tikt de. Op het camperdak. Mooi moment voor blogje.
Sinds vrijdag op weg en op woensdag eerste blog, que pasa? Nou, camper pasa. Vier dagen camperplaatsen zonder wifi- maar ook vrijwel zonder kosten.
Beginnen bij begin. Vrijdag probleemloos naar Parijs, camperplaats bij kasteel Vincennes, onwaarschijnlijke lokatie tussen kasteel en bijgebouwen, 400 meter van metro. Zaterdag daarmee naar hartje stad; vermoeiende dag met gesjok over Champs-Elysees, onder tour Eiffel en winkelgedeelte vlakbij het Louvre. Metro is magnifique, nooit wachten, duidelijke bewegwijzering, tout Parijs binnen handbereik. De Parijzenaar is gemiddeld onbeschoft, onvriendelijk, bot en negeert je bij voorkeur - wat soswieso hier in de volksaard zit. Vandaag stond ik te tanken en werd ik door een vriendelijke Fransoos op een spontaan praatje getrakteerd. Van schrik was ik daarna zo in de war dat ik mijn creditcard kwijt was en bij het verlaten van het tankstation nog een poging deed om de pomp mee te nemen.
Terug naar dat negeren; als je in Parijs door iemand wordt aangesproken bedelt'ie of wil je iets verkopen. De rest is van plan je bestaan te ontkennen tot ze er bij neervallen. Het personeel in winkels en voorzieningen is over het algemeen wel vriendelijk, maar die moeten dat van de baas.
Op zondag hebben we eerst uitgeslapen om vervolgens een beetje tourend richting Euro Disney te reizen. Enorm winkelcentrum onderweg gevonden, kwam goed uit want boodschappen nodig - en onnodig, ik ben dol op de grote HyperMarché's hier in Frankrijk. Ze weten hier nog wat lekker is en ze eten nog gewoon alles - tete de veau is kalfskop en dat kun je kopen, net als ossestaart, lamsvlees in alle soorten en maten. De invloed van de Noordafrikanen is groot; veel is halal, couscous in zakken van 25 kilo in kleine Carrefour op de hoek. Daar kwamen we namelijk uit na de meest troosteloze wandeling ever; het enorme winkelcentrum bleek dicht; we hebben er een rondje omheen gemaakt. Wat al die mensen die er parkeerden kwamen doen is me tot op heden een raadsel; het was er op sommige delen van de parkeerplaats druk alsof er uitverkoop was.
Parkeerplaats Euro Disney; plaat beton voor 1000 (ja, duizend) campers stond niet erg vol zo vroeg in het jaar. Toch aardig klutje Nederlanders, We kregen van een abboneehouder (bleef een hele week op die betonplaat staan, elke dag naar het park, je moet er maar zin in hebben) een gratis parkeerkaart, toch goed voor 30 euro, vriendelijk bedankt. Het park zelf hebben we op maandag bezocht; prachtig weer - en loeidruk, helaas. Ik werd er bij vlagen wat agressief van. Gelukkig vooral Nederlanders in het park, ook een zin waarvan ik niet had gedacht dat ik hem ooit zou schrijven - maar Nederlanders zijn beleefd en hebben enig gevoel voor persoonlijke ruimte, dit in tegenstelling tot Frans volk.
Het park viel me een beetje tegen. Je hebt toch tevoren het idee dat je naar een soort überpark gaat, the mother of all amusementparks. Blijkt het toch wat gewoontjes, met zeer gedateerde (en daardoor weer wel wat campy) Michael-Jackson-als-Captain-Eo-attractie, achtbanen die overtroffen worden door Walibi, onbehoorlijk dure souvenirs en consumpties. De aankleding is fraai, verzorgd, schoon en met oog voor detail. Niveau Efteling, moet ik toegeven. Oogverblindend was de licht- en vuurwerkshow op het eind.
Gisteren zijn we van Disney naar Angers gereisd. Over de Periferique. Wel vaker geweest, eitje. Nooit iets gemerkt van die zogenaamde drukte. Gewoon, rond de middag van het oosten van Parijs naar het westen, onderlangs; zo gepiept.
The Wrath Of The Periferique. Ongeveer 20 kilometer; bijna drie uur over gedaan. Stukken van 800 meter in 20 minuten; tunneltje. Suicidale automobilisten, onherkenbare politieauto's met haast en het zwaailicht aan de verkeerde kant van de auto - sorry agent maar als je op mijn bumper zit te douwen dan zie ik je niet - kuilen van meter doorsnee en 20 cm diep en wegwerkzaamheden waarbij alle wegwerzaamheders geduldig midden op de enige nog beschikbare - en overigens veel te smalle- rijbaan hun Gauloises staan weg te paffen. Het ergst van alles echter zijn de moteurs, de zotten die met soms 90 kilometer per uur slalommend tussen de auto's door crossen terwijl er geen plaats is. Als er wel wat plaats is rijden ze 130. Ik zou de statistieken van dodelijke ongevallen met motorrijders in de stad Parijs willen weten. Het is namelijk niet af en toe één halve gare, ze zijn collectief van de pot gerukt. Geschift. Völlig verrückt. Bonkers. Kierewiet. Ne Pas Bon a la Téte.
Te laat aangekomen in Angers, dan maar geen hypermarché. Morgen dan. In Angers overnacht, aan de rivier, aan de voet van de heuvel waarop het historische centrum met kasteel en abdij gebouwd zijn. Nou heeft elk godvergeten gat hier een historisch centrum met kasteel en abdij en liggen ze ook nog bijna allemaal wel aan een rivier dus zo heel opwindend is het nou ook weer niet maar het was een mooi plekje. We hebben zowaar nog flink wat van de feestelijkheden (gvd mooier weer bij jullie dan bij ons) meegekregen rond de kroning van die dikke en dat mokkel; leve de satelliet-tv. Ovcer CanalDigital moet ik het ook nog eens met jullie hebben trouwens. Nu maar even niet, de wond is nog te vers.
Vanochtend was ik vroeg wakker en liep om 08 uur het centrum van Angers in; zelfs stil voor dát tijdstip. M#th%rf$ck@r, het is 1 mei, de dag van de Arbeid, waarop paradoxaal genoeg helemaal niemand arbeidt in Frankrijk. Weer geen hypermarché.
Ritje naar Piriac, geen peage genomen, 3 uurtjes. Veel regen, nu weer; Charlotte en Matilde liggen in het semi-overdekte buitenbadje te zwemmen.
Zelf beetje aan het klooien met de camper, begrijp sommige dingen nog niet helemaal (de bediening van het hoofdpaneel brengt steeds nieuwe verassende ontwikkelingen). Best moe, veel gereden en veel last gehad van de drukte van Parijs en Disney. Nu eindelijk in Bretagne, tranquille, smooi.
Emma is van de puberige, heimwee en een Blackberry waarvan Whatsapp het niet doet in combinatie met Weltschmerz en Adolescent Angst, fijn cocktail. Staat te koop, t.e.a.b. af te halen in Bretagne.
Weet niet wanneer ik weer blog, morgen weer op camperplaats. Misschien dat ik wat ga experimenteren met T-Mobile en mijn telefoon als wifi hotspot ga gebruiken, dan ben ik niet meer van campingwifi afhankelijk.
Nou moet ik de whatsapp van mijn schattige kleine dochtertje maar eens gaan bestuderen. Tot snel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten