Maandag 15 oktober 2012. Emma is vandaag 13 jaar oud geworden. Gisteren heeft ze met haar zusjes, moeder en Roos de Primark in Exeter geplunderd, vandaag nog snoep, bodyshopgedoe en nagelstudio kado gekregen.
Bij het begin beginnen. Vrijdagochtend, 10 uur. waterpomp van gehuurde camper defect - nee niet die van de motor, gezegende heiligen, maar de pomp die het water in de leefcabinbe (reispod) rondplempt. Nieuwe pomp, want oude camper, 120 euro, hatseflats. Ingebouwd door your's truly, schaam ik me niks voor.
Met slechts een half uurtje vertraging op de vertrektijd die ik als meest optimistische in mijn achterhoofd had (ik reis met 5 vrouwen, nooit zeggen hoe laat je weg wilt) op naar Duinkerke. Luidruchtige zuiperd, die camper - zou de verhuurder mij kennen? Wel goed sturend, soepel en degelijker gebouwd dan alle andere hiervoor; Knaus is de naam van de opbouw, mocht je ambities hebben zelf zo'n ding te willen gaan kopen of huren.
Vermogen? mwaa, bergop met 60 kan gerust. Soms even wat langzamer; tegenwind. Want oude camper. Prettig dat we geen bergbestemming hebben. Zou niet te doen zijn; dan zou hij trouwens nog wel meer dan 1 op 7,5 gaan gebruiken. Gelukkig is de diesel in Engeland van alle Europese landen op één na het duurst.
Desondanks, zeventien uur dertig, op het gemak, downtown Dunkerque. Tanken - wat Franse commissies gedaan bij de Leclerc en op naar de terminal van DFDS voor de overtocht. Afvaart 20 uur, aankomst Dover 21 uur 15 na twee uur varen inclusief voornoemde tegenwind.
Meteen na de docks verlaten te hebben - na overigens twee interessante douane-events; Roos moest eigenlijk een briefje van papa en mama hebben waarop stond dat wiuj haar niet gaan verkopen voor 12 geiten en Bram, peperduur gevaccineerd en ontwormd om maar mee te mogen werd volsterkt genegeerd bij de grenscontroles. O ja zin afmaken; meteen na enz enz tweede links in Dover, mooie boulevard aan het kiezelstrand waar campers gedoogd worden - gratis. Met gratis fraai uitzicht, park met banken, overkappingen enzovoorts.
Eerste nacht in camper is altijd knudde; slaan met armen en benen tegen het plafond van de huif, smalle bedjes op onmogelijke plaatsen die door Olympische atleten maar moeizaam te bevechten zijn. Ritme vinden; manden met kleding her en der die eindeloos heen en weer worden geschoven - immers overdag is er ander ruimte in gebruik dan 's avonds - en een smal gangpad waarin je elkaar niet kunt passeren - behalve als iemand half over de tafel kruipend met één been in de gootsteen via het dakluik (dat overigens dichtgekit is, want oude camper) het mobiele pand verlaat.
De sleutels zijn een verhaal op zich. Rondom zijn er benzinetank, bestuurdersdeur, watervulpunt, kast, kast, luik gas, deur lifepod, inbraakbeveiliging lifepoddeur, passagiersdeur. Binnen zitten kluisje, afsluitbare kast, contactsleutelgat. En ze hebben echt ALLEMAAL een andere sleutel, want oude camper. Gelukkig zijn ze genummerd, wat vooral in het donker handig is.
Op dag 1 (uitgaande van vertrek=dag0) zijn we naar Stonehenge gereden voor picknick en door naar Exmouth voor overnachting. Stonehenge: overschatte toeristenuitmelkerij waarvoor ik gelukkig door mijn Duitse vriend UDO23 was gewaarschuwd (Bitte durchfahren, genau hinter parkplatz frei campen, ohne eintritt zu zahlen auch gut alles zu zehen) wofur vielen Dank, UDO. Op de freiplatz was de sfeer iets te opperbest, met groepje Engelse campers die wij gewoon kampers zouden noemen, loeiharde muziek, behendig tussen het willekeurig in het landschap ge-etaleerde vuilnis slalommende viezige kleuters en nog-meer-dan-gebruikelijk getatoueerde mannen en licht obese vrouwen, overigens ook ruimhartig van decoratie en lichaamsgeur voorzien. Dat sfeertje dus. Na de camper met alle zestien verschillende sloten vergrendeld te hebben - wat is een mens zonder vooroordelen - naar de bekende rotsblokken gewandeld, Die overigens in de jaren 50 met grote hijskranen op elkaar gelegd zijn zoalas men dacht dat de bedoeling moet zijn geweest. Ook Britten zijn niet vies van het commercieel maximaal uitbuiten van een formidabel stuk geschiedvervalsing. Zie ook onder "Valkenburg".
Tja het wordt een lang verhaal maar dat moet dan maar, geen wifi want immers oude camper. O nee dat heeft er er niets mee te maken. Exmouth is een klein wat suffig vissersplaatsje aan de monding van de Exe, die natuurlijk ook door Exeter stroomt - maar daarover later meer. Het is geweldig dat dingen soms echt zo simpel zijn als wordt gesuggereerd op internet; geruchten gelezen over een parkeerplaats aan de haven, waar je bij de visboer een paar pond neertelt en je vervolgens min of meer legaal mag vertoeven. Nou zo is het dus precies.
Koude nacht, vroeg wakker, opgestaan met hond langs baai gelopen. Foto's. Mag niet mopperen.
Naar Exeter, 's zondags winkels open; Primark. Need I say more? Met 5 vrouwen het goedkoopste, meest trendy en grootste modewarenhuis van het Verenigd Koninkrijk. Laten we het erop houden dat de arme camper op de terugweg nog wel iets langzamer zal gaan dan op de heenweg, gezien de toegenomen belading. Er is nu overigens ook geen plaats meer om het mobiele pand op welke wijze dan ook te verlaten.
Terug bij camper: bon. In de negen minuten tussen het moment van aflopen eerste bonnetje (niet genoeg kleingeld) en het plaatsen van het tweede bonnetje (dat te laat was omdat de kooplustige dames wel inmiddels door pa gewisseld geld maar geen van de zestien sleutels naar de camper had meegenomen) had een blauwe frik, een parkplatzgestapo, basil fawlty bonnenschrijver, smerige niet goedgekeurde neppolitie-agent, dienstkloppende dictator van een impotente parkeerplaatsportentaat, een bon van 60 pond - na 14 dagen niet betaald? dan 100 pond- in een misselijk rood zelfklevend zakje op onze campert achtergelaten. Zijn avonddienstcollega, die later langskwam, was een aardige vent die van een andere regio kwam (I'm from Plymouth mate, we're not that childish) kon niets voor me doen maar moedigde me aan om door te vragen. Toen ik eindelijk de hint begreep (blond, limburger, man) vroeg ik hoe het met zo'n bon afliep wanneer ik naar Nederland terugging.. Hij vertelde dat bonnen binnen drie, maximaal 6 maanden aan de voertuigverantwoordelijke moeten worden aangeboden. Met een bon voor een in Nederland verhuurde camper, zou de verwerking, gezien hun administratieve achterstand, mogelijk meer dan 2 jaar (!) kosten. Maar dat heb ik niet van hem.
Exeter-Cornwall, nog best een eind. Lilian voor het eerst links rijden, toch hebben we niets van belang geraakt. Wel wandelnieren omdat de katteogen op het midden van de weg blijkbaar echt allemaal overreden moesten worden.
Staan nu dus op echte camping met echte douches en echte geul in grasveld - geen traction control want oude camper. WIFI! En natuurlijk, vandaag wandeling naar Mount Saint Michael gemaakt. Natuurlijk ernstig touristisch vervuilde bestemming maar in het Britse eilandenrijk is de laatste week van oktober pas herfstvakantie, dus alles is nog open nu en overal is geen kip te bekennen. En het weer werkt ook nog mee, wat wil je nog meer. Iedereen is aan het zwemmen in het subtropisch zwemparadijs van deze camping (zeg tien bij vijf meter, 1 meter 25 diep en de golven moet je zelf maken).
Nou de foto's nog even uploaden.
weet niet wanneer we weer wifi hebben; morgen Sennen's Cove en wildkamperen op Land's End. Er is nog storm voorspeld ook, wat wil je nog meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten