Idioot vroeg gewekt door buurman met harde muziek op radio - bleek de buitenradio van onze eigen camper, met een eigen gevoelsleven. Hij blijkt van sentimentele Amerikaanse Country te houden, bij voorkeur om zes uur 's ochtends, die hij dan spontaan, ongevraagd en luid begint te spelen.
Met de fiets naar Chula Vista, op de trolley met fiets en al naar San Diego. Trolley hier is wat wij een sneltram zouden noemen.
Vanaf de halte van San Diego Community College fietsend naar Zoo. Niet alleen Beverly Hills heeft Hills, zo weten we na vandaag. Op de eerder al krakkemikkig genoemde fietsen zonder versnellingen nogal een prestatie bij almaar oplopende temperatuur. De Zoo is voor de liefhebber een feest. Ik ben dol op dierentuinen, vooral vanwege de foto-opportunities - zie dan ook daar - en deze is een hele mooie. De weersomstandigeheden leggen de basis, het was een echte subtropische dag; wel warm maar met windje dat veel goed maakte; alleen tussen 12 en 2 echt heel warm (heet durf ik het niet te noemen met de komende dagen in het verschiet).
En dan de beplanting. De Zoo is ook een van 's werelds grootste en meets vooraanstaande herborium (?) plantarium (?) vegetatium (?) en dat zie je. Prachtige palmen, yucca's, cacteeen, noem maar op.
De dieren zijn veelal als overal; dwangmatig ijsberende bruine beren, lui en net met de rug naar je toe liggende leeuwen; de usual suspects.
Transport is goed geregeld daar; er zijn oplopende automatische trottoirs zoals op het vliegveld, pendel- en rondritbussen en mijn persoonlijke favoriet (NOT) de kabelbaan die 60 meter boven het park gespannen is. Zie filmpje; ik viel mezelf reuze mee. Vroeger nergens last van maar tegenwoordig oud en wat scheiterig als het op hoogte aankomt.
Ik wist dat hier als een van de weinige plaatsen op aarde panda's te zien zijn en ik was wel benieuwd. Anderzijds verwachtte ik er niet veel van, beetje opgeklopt WNF-Save-The-Planet gedoe.
Tot mijn verbazing was ik erg enthousiast en misschien zelfs een beetje ontroerd. Pa Panda zat te eten, poseerde keurig en was uiterst ontwapenend. Ik snap wel dat je dat als vlaggedrager voor je dierenbevrijdingsfront wil gebruiken.
We hebben als rustpunt een voorstelling bezocht van Chinese acrobatiek. Vooral Emma en Charlotte waren erg onder de indruk.
Dodelijk vermoeiende dag natuurlijk, om half elf des ochtends binnen de muren van de Zoo en om zes uur weer buiten - en dan net iets meer dan de helft gezien hebben.
Balbao park helaas moeten skippen dus; honger! Downtown gefietst, tot ieders vreugde de Kilimanjaro van de ochtend weer af mogen rijden. Eenmaal in de stad een enorme Police Officer gevraagd waar te eten en hij wist wel wat. Buca Di Beppo, Italiaans familierestaurant. Nou en of; Toni Soprano had er zo binnen kunnen wandelen. Natuurlijk foto's van de Patron met Frank Sinatra en Dean Martin, Italiaanse obers maar vooral ook geweldig eten.
Lobster Ravioli, salata con Gorgonzola, garlic bread, penne met kip, gedroogde tomaten en artisjokharten en gratis super sfeer. Doen! mocht je hier ooit zijn. Hoek 6th en H-street.
Blijkt trouwens ook weer een fastfood-restaurant. In heel Amerika zeker 60 prsoonlijke lilialen met ieder een eigen Beppe. Ik vroeg eerder op de dag een parkwachter in de Zoo waar we het best konden gaan eten. Hij bleek van Italiaanse komaf; zijn opmerking was dat je best een fine restaurant in kon walken maar dat op het end bleek dat het toch weer een fastfood-formula was. Hij had gelijk. Het eten was er evenwel niet minder om.
Morgen gaan we op avontuur. Wanneer we weer WIFI hebben weten we dan ook niet; we hebben niets gereserveerd tot volgende week donderdag, als we in San Francisco willen aankomen. Tussendoor volgen Joshua Tree Park, Las Vegas, Hoover Dam, Grand Canyon, Monument Valley, Moab (raften), Bryce Canyon (paardrijden), Arches National Park en de lange rit naar San Francisco - we mogen niet door Death Valley, de banden knappen daar van de hitte en dan komen we allemaal jammerlijk om van de dorst - als we de schorpioenen overleven. Jullie horen het wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten