Blog blijkt NEF te accepteren. Weer goed nieuws.
donderdag 26 september 2013
Google Rules
Google Rules. Oh yeah.
Verontrust maar blij. Nieuwsgierig en terughoudend. Geïnteresseerd en achterdochtig. Optimistisch en paranoïde. Steeds verrast door de innovaties van Google, steeds bezorgd over de prijs van de gratis toepassingen en inventieve oplossingen die deze moloch ons brengt. Moet ik me als individuele gebruiker zorgen maken over de privacy die ik opgeef door gebruik te maken van hun diensten? Is het einde van anonimiteit in zicht doordat ik, samen met honderden miljoenen anderen, blind gebruik maak van de service die Google biedt en we allemaal doen alsof Google een charitatieve instelling is?
Ik heb oprecht geen idee. Ik weet wel dat, steeds wanneer ik denk dat een toepassing niet brengt wat ik ervan verwacht of een programma te rigide is naar mijn smaak, Google met een oplossing komt die meestal gratis is - of lijkt. Waar Apple een minstens even zware wissel op mijn privé-leven trekt en daar ook nog de hoofdprijs voor vraagt biedt Google praktische en bruikbare oplossingen voor opslag, programma's, app's en cloud-toepassingen. In de meeste gevallen zonder een vergoeding in euro's te vragen. En met de mogelijkheid om zélf iets aan de data die je beheert te bepalen. Bij vragen: probeer maar eens een bestand in i-tunes, mijn absoluut favoriete programma (NOT-NOT-NOT-NOT-NOT; itunes moet DOOD!), een naam te geven die JIJ wilt geven. Rest my case.
Dit blog is een nieuw voorbeeld van de effectiviteit van de diensten van Google. Op twee fronten.
Google Plus leidt al enige jaren een wat kwijnend bestaan in de marge. Geen serieus decor, de connectiviteit van Facebook is zó superieur dat Google+ geen schijn van kans had. Google calandar was een lachertje. Picasa? Doe mij maar Flickr.
Nu werkt Calendar samen met Outlook. Picasa overvleugelt langzaam Flickr; qua naamsbekendheid zijn ze er al langs, te meer daar Google Photo de opslag van JPEGs -mits niet idioot groot - gratis onbeperkt toestaat. Natuurlijk is Facebook onbedreigd - voorlopig althans.
Dus ik was druk bezig met het uploaden van al mijn vakantiefoto's van de afgelopen jaren. Cloud is saven in het kwadraat, immers; online saven garandeert een beetje eeuwig leven, zelfs de Katholieke Kerk lijkt daaromtrent wat terughoudender te worden.
Mijn blog komt normaliter uit via reislogger.nl. Een leuke local hero met meer tekortkomingen dan voordelen; uploaden gaat traag, je kunt geen voorgeschreven teksten vanuit Word knippen en plakken, de alyout is primitief en er zit allemaal reclame in je homepage.
Niet zo gek dus dat ik tijdens het uploaden - 2500 pics kosten wat tijd - overwogen heb om eens te kijken of Google ook iets te brengen heeft op bloggebied. Nou, dit dus.
Een fraaie interface,
hier en daar een foto, filmpje uit youtube kan er ook in, lijkt me prima. Vooralsnog testfase; ik vrees dat reisblogger een klant kwijt gaat zijn. Even checken of ik dit oo op FB kan delen. Ik houd u allen op de hoogte. Dood aan Apple. Broertje, dan.
Verontrust maar blij. Nieuwsgierig en terughoudend. Geïnteresseerd en achterdochtig. Optimistisch en paranoïde. Steeds verrast door de innovaties van Google, steeds bezorgd over de prijs van de gratis toepassingen en inventieve oplossingen die deze moloch ons brengt. Moet ik me als individuele gebruiker zorgen maken over de privacy die ik opgeef door gebruik te maken van hun diensten? Is het einde van anonimiteit in zicht doordat ik, samen met honderden miljoenen anderen, blind gebruik maak van de service die Google biedt en we allemaal doen alsof Google een charitatieve instelling is?
Ik heb oprecht geen idee. Ik weet wel dat, steeds wanneer ik denk dat een toepassing niet brengt wat ik ervan verwacht of een programma te rigide is naar mijn smaak, Google met een oplossing komt die meestal gratis is - of lijkt. Waar Apple een minstens even zware wissel op mijn privé-leven trekt en daar ook nog de hoofdprijs voor vraagt biedt Google praktische en bruikbare oplossingen voor opslag, programma's, app's en cloud-toepassingen. In de meeste gevallen zonder een vergoeding in euro's te vragen. En met de mogelijkheid om zélf iets aan de data die je beheert te bepalen. Bij vragen: probeer maar eens een bestand in i-tunes, mijn absoluut favoriete programma (NOT-NOT-NOT-NOT-NOT; itunes moet DOOD!), een naam te geven die JIJ wilt geven. Rest my case.
Dit blog is een nieuw voorbeeld van de effectiviteit van de diensten van Google. Op twee fronten.
Google Plus leidt al enige jaren een wat kwijnend bestaan in de marge. Geen serieus decor, de connectiviteit van Facebook is zó superieur dat Google+ geen schijn van kans had. Google calandar was een lachertje. Picasa? Doe mij maar Flickr.
Nu werkt Calendar samen met Outlook. Picasa overvleugelt langzaam Flickr; qua naamsbekendheid zijn ze er al langs, te meer daar Google Photo de opslag van JPEGs -mits niet idioot groot - gratis onbeperkt toestaat. Natuurlijk is Facebook onbedreigd - voorlopig althans.
Dus ik was druk bezig met het uploaden van al mijn vakantiefoto's van de afgelopen jaren. Cloud is saven in het kwadraat, immers; online saven garandeert een beetje eeuwig leven, zelfs de Katholieke Kerk lijkt daaromtrent wat terughoudender te worden.
Mijn blog komt normaliter uit via reislogger.nl. Een leuke local hero met meer tekortkomingen dan voordelen; uploaden gaat traag, je kunt geen voorgeschreven teksten vanuit Word knippen en plakken, de alyout is primitief en er zit allemaal reclame in je homepage.
Niet zo gek dus dat ik tijdens het uploaden - 2500 pics kosten wat tijd - overwogen heb om eens te kijken of Google ook iets te brengen heeft op bloggebied. Nou, dit dus.
Een fraaie interface,
hier en daar een foto, filmpje uit youtube kan er ook in, lijkt me prima. Vooralsnog testfase; ik vrees dat reisblogger een klant kwijt gaat zijn. Even checken of ik dit oo op FB kan delen. Ik houd u allen op de hoogte. Dood aan Apple. Broertje, dan.
Abonneren op:
Posts (Atom)