Lecco, Lagio Garlate

Ik heb een manco in onze taal ontdekt. het heeft met vervoegingen van werkwoorden te maken, altijd leuk. Komt'ie.

Als je teleurgesteld over iets bent, is dat (het onderwerp van teleurstelling) dus teleurstellend. Ben je gemotiveerd, dan is het onderwerp van motivatie motiverend. In het geval van enthousiasme is het enthousiasmerend. Verbijsterd? Verbijsterend! U begrijpt mij wel nu, neem ik aan. 

Erg consequent echter zijn we niet. Op zoek naar de juiste omschrijving van ons bliksembezoek aan Zwitserland, door bergen nauwelijks zichtbaar tussen de regenwolken, bekroop mij een gevoel van beteuterd te zijn. Kortom, Zwitserland is een beteuterend land.

(Overigens, ergens idolaat van zijn - idolaterend? En wat als je ergens kapot van bent?)

Na vorig voorjaar de mooiste alpenrit van de vakantie te moeten skippen - want Klausenpas nog ondergesneeuwd - en dit voorjaar in het gezelschap van collegae ook wat tegenvallende Alpen (geen berg gezien, wel gevoeld, kom ik nog even op terug) - hoopte ik deze keer op doorreis alsnog op een fraaie alpenrit over de Klausenpas en overnachting bovenop de Gotthard. 

Mooi niet. Gisterenavond hit-and-run nachtje op de parkeerplaats van de lokale Hyundai-leverancier vlakbij Schaffhausen, in Bargen. Stipt 13 uur vertrokken, om 21 uur handrem drop. Onderweg file, zo'n 10 kilometer. Aan de overzijde bleek een vrachtwagen voll Kartoffeln umgekippt zu sein. Daarachter 25 kilometer stilstaand verkeer; stonden we toch nog in de goeie file. Per ongeluk Zwitserse grens gepasseerd; het valt me op dat alle navigatie-systemen soms onnavolgbare beslissingen nemen als je de kaart legt naast de gekozen route.  Bargen dus. Opvallend detail: tiental splinternieuwe Hyundai in oplopende prijsklassen fraai op rij geparkeerd aan de openbare weg, geen hek, geen bewaking, niks. 

Vanochtend om half zeven erg wakker. Tenminste, ik dus.  Op weeronline (want modern, dus mobiel internet op vakantie) al voorspelde regen arriveerde enkele ogenblikken later. Kogel door de kerk. Opgestaan, kasten dicht en rijden maar. Satnav op Gotthard. Gezien het tijdstip van de dag met gezinsleden her en der ronkend te bed; mag niet maar gezien uitgestorven Zwitserse wegen niet echt gevaarlijk. Gevolg: om 8 uur Zurich voorbij, om 10 uur bovenop de Gotthardpas; uitkijkend op de Nederlandssprekende file die begon te ontstaan op de Zwitserse kant. Mooie pas trouwens, ondanks pokkeweer. Weer geen mooie Zwitserse bergen bedwongen. Trouwens ook niet de Gotthard per fiets afgesuisd; ben deels van suiker en deels niet helemaal gek, bloederig overlijden na uit haarspeldbochten te zijn gegleden leek me wat lullig op de eerste dag van de vakantie. 

O ja die bergen dus. Kwam nog langs Kussnacht, Mount Rigi lag er nog net zo bij als in april; grijze wolken verhullen dat het pad naar de hel op deze berg ligt. Fraaie dig. 3 opgestoken naar de helling die "alleen het eerste stukje wat steiler is". Trauma voor het leven.

Van de Gotthard naar de Italiaanse grens is, zeker als je Milaan aanhoudt terwijl Lago Maggiore de bedoeling is, best een eind. Tegen de tijd dat je vrouw eindelijk uit bed is gekropen en zover is dat ze de landkaart ter hand neemt ben je te ver naar het oosten om nog met goed fatsoen Maggiore te halen. 

Camping uitgezocht / min of meer over gestruikeld (vlakbij een camperplaats die meer weghad van een Roma verzamelpunt, charmant gesitueerd op de lokale vuilnisbelt naast het sfeervolle, zij het wat verlopen sportpark)

Camping tussen de bergen, aan het meer van Garlate (óóh, dát meer!)

Mooi plekje, zie foto's. Blijf twee nachtjes, even van de kilometers bekomen. Morgen wordt het 27 graden, het meer ligt op 7 meter vóór de camper.. We staan onder de bomen, mooi beschut plekje, Alleen de schotel ontvangt hierdoor niks dus ik kan geen Tour de France kijken - of Formule 1 op RTL+. Vakantie is afzien. Overmorgen richting Parma, ham kopen.

Het Nakende Afscheid

Terwijl er voor morgen, 19 juni, voorspeld wordt dat het wellicht 33 graden in de schaduw wordt, zit ik nu al hier onder mijn plafondventilator - het spijt me maar het plaatje moet compleet - ietwat adipeus uit te buiken. Mijn ruim aanwezige huid plakt vast aan de rode leren stoel als een wc-plopper op natte tegels. In de diepste krochten van mijn navel is het altijd wel aanwezige spoortje pluis onder invloed van de hitte veranderd in een klein poeltje op katoenresten gekweekte multiresistente bacteriën. 

Helemaal duidelijk waarom ik nu per se moet verkassen naar een plek waar deze omstandigheden niet uitzonderlijk maar dagelijks zijn, is het mij dan ook niet.

Desondanks ga ik gestaag door met de voorbereidingen van onze reis naar de subtropen. Erik, collega, eigen huis in Italië, wist me te vertellen dat de maand augustus de vakantiemaand is daar. Dat maakt dat de eerste weken van onze vakantie in ieder geval buiten het lokale hoogseizoen vallen. 

Aan de camper wordt gewerkt. De fietsendrager, voor 4 fietsen, gaat erop. En óf ik de Gotthart ga afdalen; tenslotte ga ik hem ook beklimmen. 165 pk Mercedes Turbodiesel zullen me de helling op helpen. Aan mijn goddelijke lijf geen Alpe de Huzes.  Lekker dalen zonder betalen.

Inmiddels heb ik bedacht wat ik met de loze ruimte onder de fietsen doe. Natuurlijk zit daar het kakluik, daar moet ik rekening mee houden. Desondanks kun je met een oude fietsdrager voor op de trekhaak en wat licht hout best iets bedenken. Op de tafel in de tuin staat een ietwat merkwaardige kist. Met 150 bij 45 bij 55 centimeter is het een lomp en weinig fraai hol blok hout. Het weegt alles bij elkaar, skelet.-wanden-verf-bekleding misschien 20 kilo. Inhoud is 0,371 kubieke meter - ofwel 371 liter. Dat is uitgesproken veel. Slaapzakken, tennisrackets, duikbrillen, vouwstoelen, badslippers, voetballen, hengels, vliegers; het kan er allemaal in. Foto's volgen binnenkort.

Nieuwe aanwinsten dan. Rekening houdend met ongenadig brandende zonnen, weliswaar gekeerd door het vaste uitvalscherm maar dan nog - je wil niet altijd per se tegen je camper aan leunend de zon proberen te vermijden- heb ik een tarp aangeschaft. Eén wát? Een tarp. Schaduwdoek, soms driehoekig, in dit geval langwerpig (3x4m) met héééél veel lussen, waardoor je het ding altijd overal en moeiteloos kan spannen en extra schaduwruimte kan maken.

Ook boeiend: de generator. Volgens de diverse expert-sites, de google-deskundigen en de bebaarde middle-aged camper professoren moet je dus (eigenlijk géén, maar als je er nou op stáát) een stille Honda-generator aanschaffen. Want sociaal stil, zuinig in verbruik en goed voor het milieu. En dan nog alleen gebruiken in  noodgevallen. 

Kort tussendoortje: wat moet je met een generator? Simpel. Stroom maken. Veel stroom. De generator is voor camper-eigenaren wat het stuwmeer is voor derde-wereldlanden. Als je er één hebt, profiteer je enorm; heb je er geen, dan lijd je onder de bezitters van zo'n duivels apparaat. Geheid recept voor een leuk klein oorlogje.

De generator maakt stroom van brommerbenzine. Twaalf volt is leuk om TV te kijken en zo'n accu is reuze handig daarvoor maar de echte luxe werkt niet op 12 volt. Ik bedoel dan de airco. Met een betrekkelijk kleine en goedkope generator maak je kou van benzine; hele nacht koelte voor 3 euro mengsmering, daar kun je geen koelie voor huren. Als je dus op een stroomloze camperplaats staat (dus zonder 220 volt) kan je generator je airco laten lopen. 

Alles echter in het leven heeft een prijs. Bij generatoren is die prijs ingewikkeld. Een goedkope generator is makkelijk aan te schaffen, snel afgeschreven maar gebruikt relatief veel brommerbenzine. Een dure generator - die Honda dus - heeft een hoge aanschafprijs, gaat heel lang mee en is zuinig. En met hoge aanschafprijs bedoel ik: 700 euro.

Toch gaat het daar allemaal niet om. De kern van het verhaal zit in dB. Ofwel herrie. De door mij bij Itek aangeschafte generator, 600 watt, 96 (!!) dB, kostte 89 euro. Voor dat geld (19 kilo, fuck it zelfs als'ie gestolen wordt is het de moeite van het meesjouwen waard) laat ik dat ding niet staan. De camper-airco gebruikt in de hoogste stand 540 watt. Dat betekent dat de - nee,mijn - generator - de airco kan voorzien van de nodige stroom al sta ik op 10 kilometer van de dichtstbijzijnde keuterboer met een stopcontact. Dat diezelfde keuterboer wat moeilijker in zal slapen van de herrie, nou ja, niks is gratis. Fuck de keuterboer. Ik heb het warm, jongúh! Heb mooi 70 meter stroomkabel bij me zodat ik zélf geen last heb van die 2000- 4000 rpm. Zet het ding wel wat meer richting keuterboer / vogelbroedplaats / stiltegebied / wat dies meer zij.

Kortom, je maakt geen vrienden met zo'n herriebak. Maar het is wel fijn er één bij je te hebben, Je kunt, ook voorbijgaand aan de "na-mij-de-zondvloed-ik-wil-airco" mentaliteit, ook als je accu écht leeg is en je wilt niet rijden, een uurtje laden met de generator. Altijd stroom. Nou nog een apparaat dat van grijs water weer wit water maakt en ik ga nooit meer naar huis. 

Binnenkort foto's. Van de camper, maar vooral ook van mijn koffer; ben erg trots op het resultaat.

Italia,qui veniamo.

Ach en wee, het is maar 24 graden en over een paar weken zijn we weg. De zon schijnt, ik geniet van mijn vrije dag en ik meen dus maar kond te moeten doen van de volgende reis die we gaan maken. Zwitserland, Italie, Frankrijk. Geschatte afstand plm 3000 kilometer, te bezoeken de Gotthard-Pass, Lago Maggiore, langs Milaan, Parma, Florence, Sienna de bloemenriviera, Genua en Mont Blanc. Alleen de eerste overnachtingsplaats is bekend; good old Schaffhausen. 

De camper staat bij de camperboer. Laatste aanpassingen, toch maar een fietsenrek erop monteren en de luchtvering doet niet wat'ie doen moet - leve de garantie. 

Ik heb wat gemengde gevoelens. Toscane lijkt me prachtig, de Italiaanse Rivièra ook, maar het is wel juli. Dus druk en heet, daar zie ik wel wat tegenop. Ik ben ook nieuwsgierig; 'ns kijken hoe het camperen in het hoogseizoen bevalt. Italië is goed van camperplaatsen voorzien, dus dat biedt perspectief, maar er zijn natuurlijk nog een paar mensen meer met zo'n ding onderweg in de grote vakantie. 

Ook boeiend: spreekt er inmiddels hier en daar een Italiaan iets anders dan Italiaans? Ik kom niet verder dan wat etenswaren en diverse door de uitwisselingsstudent op de middelbare school met liefde aan ons aangeleerde schunnigheden. Hoop die niet nodig te hebben.

De app van de NKV (Nederlandse Kampeerauto Vereniging, lid van, ouwe burgerlul immers) is nu ook voor de Android uit. Het is een offline (!) app die je op basis van de satelietnavigatie alle camperlocaties in je directe omgeving laat zien. Als je dus op een volle plek terecht komt worden alternatieven onmiddellijk voor je geplot. Lijkt me handig. Vroeg aankomen is denk ik ook een goed motto; ben ik niet erg ongerust over, 's ochtends wordt je denk ik al aardig vroeg de camper uitgebrand. De airco doet het immers alleen op 220 volt en ik ben niet van plan om vaak op campings te gaan staan (elke nacht kost ongeveer 50 euro op een camping daar). 

Starten, motorairco aan, stukkie rijden, plekje zoeken, siesta - en dan in de vooravond naar een marktje toe, verse groenten en vis kopen, vriend Cobb in de fik - zal foto'tje van dat wonderapparaat posten. Later, aan de kust, langs de havens slenteren, snorkelen - en stukje fietsen af en toe. Misschien dat ik de afdaling van de Gotthard wel per fiets doe en de vrouw laat rijden, lijkt me sensatie. Bootje huren, stukkie varen. Misschien weer eens duiken?

Siena, daar ben ik pas echt benieuwd naar. De Palio, paardenrace op het plein, halen we net niet denk ik. Iets te vroeg in de week.  

Proscuitto di Parma Olio di Olivia. Ossobucco. Pasta. Pesce. Frutti di Mare. Pesto. Gorgonzola. Chieza Parmeggiano. Penne Rigata, Farfalle, Maccheroni, Rigatoni. 

Italia,qui veniamo.